TEKNOLOJİ BAĞIMLI'LIĞI

(Yazar: H. Taha Çetin) TEKNOLOJİ BAĞIMLI'LIĞI!

Günlerden bir gün Taha arkadaşlarının akıllı telefonu olduğunu görünce annesine; Taha: Anne biliyorsunuz ki benim doğum günüm yarın bana akıllı telefon alır mısınız. Diye sorar. Annesi; Anne: elbette alırız canım oğlum. Diye karşılık verir ve Taha çok mutlu olmuştur. Aradan 1 gün geçer Taha telefonuna kavuşur Taha çok mutludur ilk başlarda dışarıda telefon ile durmadan oynuyordu daha sonra hep evde oynamaya başladı telefondan başını kaldırmıyordu bir gün elektrikler gitti ve Taha telefonunu şarj edememişti telefondan kafasını kaldırır kaldırmaz gözleri kamaşmıştı birkaç saniyeliğine de olsa gözü yanıyordu ve gözlerinden yaşlar boşalmıştı sanki çok ağlamış gibiydi annesi Taha'ya; Annesi: Sonunda bizimle konuştun Taha istersen artık biraz telefonsuz gezmeye ne dersin? Taha: Evet ben de çok isterim! Babası: Tamam o halde gelin ormanda bir derenin kenarına geçip piknik yapalım. Deyince mangal vb. eşyaları arabaya yüklediler ve yola çıktılar en sonunda ormanın içinde şırıl şırıl akan bir derenin kenarına geçtiler ve arabadan Taha ilk önce karpuzu çıkartıp buz gibi derenin içindeki taşların arasına sıkıştırdı; Babası: Canım oğlum taşların arasına iyice sıkıştırdın değil mi? Yoksa su karpuzu sürükler. Taha: Evet babacığım iyice sıkıştırdım. O sırada annesi yere sofra bezi serip, sofrayı kurmuştu babası da mangalı yapmıştı ve yemeği yiyip hemen sofrayı kaldırdılar. Sonra ise ayakkabılarını çıkarıp terliklerini giydiler ve dereye ayak ve bacaklarını soktular birkaç dakika suda oynadıktan sonra ayakkabılarını giyip ilk başta yakan top sonra ise saklambaç oynadılar ve hava kararmaya başladığında arabaya binip eve gittiler ve Taha pikniğin ne kadar eğlenceli olduğunu anlar. Evet arkadaşlar teknoloji bazı yerlerde hayat kurtarabilir ancak teknolojiye bağımlı olmak sizi hastalandıra bilir. Sevgilerle Admin06.

Metin soruları: (Tıklayınız)